Ελεύθερη ή μήπως ασύδοτη αγορά...?

Τα Ελληνικά Πετρέλαια, η μεγαλύτερη επιχείρηση Πετρελαιοειδών της χώρας και μάλιστα υπό τον έλεγχο του δημοσίου, το 2003 αποφασίστηκε από την τότε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να συγχωνευθεί με την τρίτη μεγαλύτερη, την Πετρόλα, του ομίλου Λάτση. Αυτή η κίνηση κατέστησε τα ΕΛΠΕ παντοδύναμα στο χώρο της διύλισης πετρελαίου στην Ελλάδα.

Στη συμφωνία μάλιστα αναφερόταν ο στόχος, ο όμιλος Λάτση στο τέλος της διαδικασίας να ελέγχει το 25% της νέας εταιρείας και το ελληνικό δημόσιο να διατηρήσει ένα αρκετά μεγαλύτερο από αυτό μετοχικό πακέτο.

Από τότε πέρασαν 6 περίπου χρόνια και ουσιαστικά η διαχείριση των ΕΛΠΕ έχει περάσει σχεδόν αποκλειστικά στον όμιλο Λάτση.

Αυτά είχαν συμβεί μέχρι χτες...

Σήμερα όμως τα ΕΛΠΕ προχώρησαν σε συμφωνία με την BP μιας και η δεύτερη αποχωρεί από την Ελλάδα, για την παραχώρηση των πρατηρίων της στην πρώτη. Αυτή η συμφωνία ουσιαστικά δίνει στα ΕΛΠΕ την πρωτοκαθεδρία (με διαφορά) στις πωλήσεις καυσίμων στην Ελλάδα (μιας και ήδη ελέγχει την ΕΚΟ).

Αν υπολογίσουμε τη σχεδόν μονοπωλιακή θέση στη διύλιση αλλά και το γεγονός ότι πλέον τα πρατήρια της κατέχουν αθροιστικά το 30% περίπου της κατανάλωσης καυσίμων μπορούμε να μιλάμε για μία ιδιότυπη κατάκτηση δεσπόζουσας θέσης στην ελληνική αγορά μίας ιδιωτικής επιχείρησης!

Αναρωτιέμαι λοιπόν, πως γίνεται να απαγορεύονται τα μονοπώλια σε ότι έχει να κάνει με τις δημόσιες επιχειρήσεις ενώ στις ιδιωτικές να θεωρούνται... ανταγωνιστικό πλεονέκτημα?

Μην παραξενευτείτε λοιπόν αν δείτε σε λίγο καιρό ακόμη μεγαλύτερες από τις ήδη πολύ μεγάλες τιμές στα καύσιμα! Μέχρι σήμερα ο λόγος για τις υψηλές ήταν η ολιγοπωλιακή κατάσταση στο χώρο των διυλιστηρίων! Φανταστείτε τι θα συμβεί αφού αυτή η ολιγοπωλιακή κατάσταση διευρύνεται και στο χώρο των πρατηρίων... Αν λάβουμε μάλιστα υπόψιν μας και τις αυξήσεις στο φόρο καυσίμων, δε νομίζω να είναι πολύ μακριά η στιγμή που τα πετρελαιοειδή θα έχουν τιμή στην Ελλάδα που θα προσεγγίζει την τιμή γαλονιού (3,6 λίτρα) στις ΗΠΑ...