Η ακατάσχετη “Παπανδρεολογία”!

Κάποιους έχει ενοχλήσει το γεγονός ότι ο Γιώργος Παπανδρέου έχει αποκτήσει εδώ και κάποιο καιρό το προβάδισμα στα λεγόμενα ηθικά χαρακτηριστικά (το οποίο συνεχώς διευρύνεται όσο περνάει ο καιρός), αλλά θεωρείται από τον κόσμο πιο δημοφιλής, όντας ο μόνος πολιτικός αρχηγός που έχει θετικό ισοζύγιο (μεταξύ αυτών που έχουν θετική και αρνητική γνώμη). Μάλιστα η ενόχλησης εντείνεται και λόγω της προνοητικότητας που έχει δείξει σε θέματα διαφάνειας (δεν είναι τυχαίο που από το 2004 μέχρι και σήμερα έχει ζητήσει τη διερεύνηση ΟΛΩΝ των σκανδάλων καθώς και έχει κάνει αλλεπάλληλες προτάσεις για τη διαφάνεια).

Για αυτό το λόγο λοιπόν έχει πέσει σύρμα σε όλα τα στελέχη (αμ τι, τζάμπα την έχουμε τη Φέβη...) να πληγεί το προφίλ του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Μάλιστα στην ενορχηστρωμένη επίθεση εναντίον του συμμετέχει και ο ίδιος ο κ Καραμανλής. Από εκεί δηλαδή που ούτε το όνομα του δεν ανέφερε στις ομιλίες του, τώρα όχι μόνο το λέει, αλλά μόνο προδότη που δεν τον αποκαλεί.

Ο λόγος είναι προφανής. Βλέπει την κυβέρνησή του (δυστυχώς και τη χώρα μαζί...) να καταρρέει κάτω από τα πόδια του. Και τι να κάνει? Προσπαθεί με κάθε τρόπο να πλήξει τον αντίπαλό του.

Ο λαός όμως έχει πλέον σχηματίσει άποψη! Ότι και να κάνει ο κ Καραμανλής, ο κόσμος τον θεωρεί πλέον συνένοχο στα σκάνδαλα (ακόμη και για τα σκάνδαλα που έγιναν από προηγούμενες κυβερνήσεις). Τι θα μας πει και σήμερα, ότι και πάλι δεν ήξερε? Και για να χρησιμοποιήσω και ένα κομμάτι από δική του φράση... “...λίγη τσίπα δεν υπάρχει?”.